«کارایی» یا «بهره‌وری» هزینهٔ منابعی که طی فرایند رسیدن به هدفی مشخص مصرف شده‌اند را ارزیابی می‌کند. کارایی معمولا از طریق مقایسهٔ خروجی‌های بدست آمده با ورودی‌های مصرف شده به دست می‌آید.
بسته به موضوع مورد مطالعه، کارایی می‌تواند روی منابع مختلفی تأکید کند. مثلا برای سنجش «کارایی اقتصادی» (economic efficiency) یک پروژه، هزینهٔ تأمین منابع انسانی، هزینهٔ استفاده از تجهیزات، نگهداری تسهیلات و نرخ بازگشت سرمایه و نظایر آن مورد ملاحظه قرار می‌گیرد. برای سنجش «کارایی انرژیک» (energy efficiency) یک سیستم، انرژی مفید (انرژی خروجی) به انرژی مصرف شده (ورودی) تقسیم می‌شود. هر چه تلفات انرژی فرایندی کمتر باشد، کارایی انرژیک آن بیشتر خواهد بود. در شرایط آرمانی، کارایی ۱۰۰٪ است (هیچ تلفاتی وجود ندارد).
نسخهٔ قابل چاپهدف ما در مجلهٔ یوتوپیا افزایش دانایی عمومی دربارهٔ مشکلات اجتماعی و زیست‌محیطی است. مطالب مجله با عشق انتخاب، ترجمه و منتشر می‌شوند. بهترین و تنها دلگرمی برای ما این است: مطالب ما را بخوانید، درباره‌شان فکر کنید، با ما حرف بزنید! توجه داشته باشید که انتشار مطالب در یوتوپیا به معنای تأییدِ بی‌قید و شرطِ محتوای آن‌ها و یا حمایت از سوابق اجتماعی-سیاسی-فکری به‌وجودآورندگان‌شان نیست.
من در حوزهٔ مدیریت و مهندسی محیطی تحقیق و تدریس می‌کنم: چطور می‌توان کارآیی سیستم‌های شهری و صنعتی را از طریق مطالعهٔ سیستمی، ایجاد پیوندهای موثر بین آن‌ها و مدیریت بهتر پسماندها افزایش داد و ظرفیت‌ها و امکان‌های مختلف را ارزیابی نمود؟ در این حوزه سعی می‌کنم یک عمل‌گرا و ارائه‌دهندهٔ راه‌حل باشم. در پس‌زمینهٔ مطالعاتی‌ام علاقمند به تاریخ، مدرنیت، و شناخت و نقد قطعیت‌ها و اسطوره‌های معاصر هستم. در این حوزه سعی می‌کنم ارائه‌دهندهٔ پرسش‌های رادیکال و دشوار باشم. پیش از این، حدود هشت سال در صنایع بین‌المللی نفت و گاز در ایران و برخی کشورهای حاشیهٔ خلیج‌فارس کار کرده بودم.