آلدو لئوپولد در این نوشته مقوله‌ی اخلاقِ زمین را معرفی می‌کند و مبانی فرگشتی و اکولوژیکِ آن‌را شرح می‌دهد. این نوشته بعد از گذشت بیش از نیم قرن که از زمانِ نگارشِ آن می‌گذرد، در شمار تأثیرگذارترین مطالب نوشته شده در حوزه‌ی حفاظت از محیطِ زیست است.
کدام کشورهای جهان سهمِ بیشتری در انتشارِ گازهای گل‌خانه‌ای دارند؟ جایگاهِ ایران کجاست؟ پاسخ را در یک نمودار تعاملی ببنید.
غذا زباله نیست؛ جایِ غذا در سطل زباله نیست. می‌توان غذاهای اضافه را با سایرِ افرادِ محله، و نه لزوماً فقرا، تقسیم کرد. در این نوشته با دو نمونه از خلاقیت‌های داوطلبانه‌ی شهروندی در اسپانیا و آلمان آشنا می‌شویم. فعالیت‌هایی که به منظورِ مبارزه با تلف کردنِ غذا انجام می‌شوند و مروج فرهنگ همبستگی و به اشتراک‌گذاری هستند.
رشد اقتصادی پدیده‌ای جدید و احتمالاً منحصر به فرد در تاریخِ انسان است و هیچ دلیلی برایِ ادامه‌دار بودنش وجود ندارد.
یک عکاسِ استرالیایی علاقه‌مند به عکاسی از حیاتِ وحشِ اقیانوس‌ها، در برخی از عکس‌هایش که «زیر و زبر» نام دارند به طورِ همزمان محیطِ زیست بالا و زیرِ سطحِ آب را به نمایش می‌گذارد.
گونه‌ی انسان توانایی‌های شگفت‌انگیزی دارد، اما بدونِ شک نقاطِ ضعف بسیاری نیز دارد. اجازه دهید شرحِ این نقطه‌ضعفِ بزرگ را نه از زبانِ یک فلیسوف، زیست‌شناس یا روان‌شناس، بلکه از زبانِ یک فیزیک‌دان بشنویم. او این نقطه ضعف را به رشدِ نمایی بی‌وقفه، نظیرِ آن‌چه در اقتصادِ قرنِ اخیر و تا به امروز شاهدش بوده‌ایم متصل می‌کند. آلبرت بارتلت با ارائهٔ مثالی ساده و آموزنده نشان می‌دهد که منابعی که در دسترس ما قرار دارند حتی اگر بسیار زیاد به نظر برسند محدود هستند و رشد نمایی مصرف آن‌ها می‌تواند به شکلی غیرمنتظره به زوال‌شان منجر شود و ما را غافل‌گیر نماید. این مطلب را می‌توانید به صورت فایل صوتی نیز بشنوید.
سیستم‌های غالبِ اقتصادی مدرن به مثابه فردی هستند که بر سرِ شاخه‌ای نشسته و در حالِ بریدن آن است (يکی بر سر شاخ، بن می بريد). منتقدانِ نظمِ ناپایای موجود اغلب چه پاسخ‌هایی دریاف می‌کنند؟ چند نمونه از این پاسخ‌ها را به زبانِ طنز بخوانیم.
در این نوشته، ایوان ایلیچ (فیلسوف و منتقدِ اجتماعی اتریشی-آمریکایی) با مراجعه‌ای موجز و تلفیقی به تحولاتِ قرنِ دوازدهم اروپا تا امروز، ریشه‌های تاریخی مفهوم «توسعه» را نشانه می‌گیرد و نشان می‌دهد که توسعه به کمکِ اتحاد با آن‌چه او «صلحِ اقتصادی» می‌خواند تبدیل به اسلحه‌ای خطرناک علیهِ خودبسندگی و معیشت تمامِ مردمِ جهان شده است. فرایندی که مردمانِ جهان را به مصرف‌کنندگانِ منفعلِ کالاها و خدماتِ صنعتی تبدیل می‌کند؛ با حذفِ جنسیت از کارِ صنعتی و ایجادِ کارِ سایه، جنگی تمام عیار بین زن و مرد به وجود می‌آورد؛ و مروج اعمالِ خشونت علیهِ محیطِ زیست و منابعِ مشترک است.
حیوانات و گیاهان بیش از آن‌چه قبلاً می‌پنداشتیم «آگاه» هستند. یافته‌های جدید ما را ترغیب می‌کنند تا رابطه‌ی خود با سایرِ موجوداتِ زنده را تغییر دهیم.
رمزگشایی ژنومِ انسان به ما نشان داده که ما با حشرات، حیوانات و گیاهان خویشاوندیم و خواه ناخواه، به زمین تعلق داریم.
تغییرِ اقلیم مجموعه‌ی پیچیده‌ای از تحولات است که برخی از نقاطِ جهان را خشک‌تر و گرم‌تر می‌کند، اما برخی مناطقِ دیگر را سردتر یا مرطوب‌تر می‌کند. تحقیقاتِ مختلفِ اخیر این نظریه که تغییرِ اقلیم منجر به نوساناتِ شدیدِ آب و هوایی می‌شود را تقویت می‌کنند: انتشارِ گازهای گل‌خانه‌ای منجر به گرم شدنِ زمین و تغییرِ عواملِ مهمی که بر آب و هوا تأثر می‌گذارند می‌شود. اما چه عواملِ مهمی بر آب و هوا تأثیر می‌گذارند؟