دفن‌گاه یا خاک‌چال (landfill) که به آن گورستانِ زباله نیز گفته می‌شود، زمینی است که در آن پسماندها (زباله‌ها) زیر خاک دفن می‌شوند. دفن کردن، آخرین چاره برای مدیریتِ پسماندهایی است که کاربرد اقتصادی دیگری برای آن‌ها متصور نیست. معمولاً خاک‌چال ایستگاه آخر و محل استقرار دائمی پسماند تلقی می‌شود. به صورت تاریخی در اغلب کشورهای جهان، بخش بزرگی از پسماندها در خاک‌چال‌ها دفن می‌شده‌اند. اما با افزایش روش‌های بهتر مدیریت پسماند (مانند استفاده‌ی مجدد از قسمت‌های مفید، بازیافت و تولید انرژی) به تدریج در کشورهای پیشرفته از حجم و وزن پسماندهایی که به خاک‌چال‌ها ختم می‌شوند کاسته می‌شود. در برخی از این کشورها چال کردن پسماندهای تَر (مانند ضایعات غذایی) ممنوع شده است و مدیریت این پسماندها باید به روش‌های دیگری انجام شود.
نسخهٔ قابل چاپهدف ما در مجلهٔ یوتوپیا افزایش دانایی عمومی دربارهٔ مشکلات اجتماعی و زیست‌محیطی است. مطالب مجله با عشق انتخاب، ترجمه و منتشر می‌شوند. بهترین و تنها دلگرمی برای ما این است: مطالب ما را بخوانید، درباره‌شان فکر کنید، با ما حرف بزنید! توجه داشته باشید که انتشار مطالب در یوتوپیا به معنای تأییدِ بی‌قید و شرطِ محتوای آن‌ها و یا حمایت از سوابق اجتماعی-سیاسی-فکری به‌وجودآورندگان‌شان نیست.
من در حوزهٔ مدیریت و مهندسی محیطی تحقیق و تدریس می‌کنم: چطور می‌توان کارآیی سیستم‌های شهری و صنعتی را از طریق مطالعهٔ سیستمی، ایجاد پیوندهای موثر بین آن‌ها و مدیریت بهتر پسماندها افزایش داد و ظرفیت‌ها و امکان‌های مختلف را ارزیابی نمود؟ در این حوزه سعی می‌کنم یک عمل‌گرا و ارائه‌دهندهٔ راه‌حل باشم. در پس‌زمینهٔ مطالعاتی‌ام علاقمند به تاریخ، مدرنیت، و شناخت و نقد قطعیت‌ها و اسطوره‌های معاصر هستم. در این حوزه سعی می‌کنم ارائه‌دهندهٔ پرسش‌های رادیکال و دشوار باشم. پیش از این، حدود هشت سال در صنایع بین‌المللی نفت و گاز در ایران و برخی کشورهای حاشیهٔ خلیج‌فارس کار کرده بودم.