پیرامونِ انرژیِ هسته‌ای حرف‌های مثبت و منفیِ زیادی زده می‌شود، اما گروهِ روزافزونی از کارشناسان معتقدند که ریسک‌ها و هزینه‌های این فن‌آوری (در مقایسه با سایرِ گزینه‌های تجدیدپذیرِ تولید انرژی) بیش از اندازه زیاد است. در این نوشته یکی از کارشناسانِ منتقدِ انرژیِ هسته‌ای ایرادهای وارده به آن‌را جمع‌بندی می‌کند.
استفاده‌ی گسترده از ذراتِ پلاستیکی موسوم به ریزدانه در محصولات آرایشی و بهداشتی نظیرِ خمیردندان یا شامپو خطر بزرگی است که منابع آب و خاک را تهدید می‌کند. در این نوشته‌ی کوتاه با این پدیده‌ی شوم و فراگیر آشنا می‌شویم.
آیا تا به حال در مواجهه با پدیده‌ای باشکوه، پیچیده یا عظیم حیرت کرده‌اید؟ آیا تا به حال در مقابلِ عظمتِ کهکشان‌های دوردست یا پیچیدگیِ صبورانه‌ی یک درختِ کهنسال احساسِ فروتنی و کوچکی کرده‌اید؟ تأثیرِ این احساس در شما چه بوده است؟ آیا شما را بخشنده‌تر و مهربان‌تر کرده یا برعکس؟
گیاهان موجوداتی هوشمند هستند. در این نوشته خلاصه‌ای از شواهدی که در رابطه با آگاهی و هوشیاری گیاهان ارائه شده معرفی می‌شود.
بسیاری از مدافعانِ ادامه‌ی استفاده از سوخت‌های فسیلی این طور استدلال می‌کنند که در آینده خواهیم توانست تکنیک‌هایی برای جذبِ گازکربنیک از جو اختراع کنیم. در نتیجه جای هیچ نگرانی نیست، چرا که مثلاً می‌توان تعدادِ زیادی درخت کاشت، آن‌ها را سوزانید و گازکربنیکِ حاصله را گردآوری و فشرده کرد و در نقطه‌ای دفن نمود. این کار باعث می‌شود که گازکربنیک منتشر شده توسطِ احتراقِ سوخت‌های فسیلی به زمین بازگردد. اما آیا این استدلال درست است؟ آیا می‌توانیم دل به چنین راهِ حل‌هایی ببندیم و همچون گذشته به سوزاندنِ سوخت‌های فسیلی ادامه دهیم؟
کدام کشورهای جهان سهمِ بیشتری در انتشارِ گازهای گل‌خانه‌ای دارند؟ جایگاهِ ایران کجاست؟ پاسخ را در یک نمودار تعاملی ببنید.
سیستم‌های غالبِ اقتصادی مدرن به مثابه فردی هستند که بر سرِ شاخه‌ای نشسته و در حالِ بریدن آن است (یکی بر سر شاخ، بن می برید). منتقدانِ نظمِ ناپایای موجود اغلب چه پاسخ‌هایی دریاف می‌کنند؟ چند نمونه از این پاسخ‌ها را به زبانِ طنز بخوانیم.
تغییرِ اقلیم مجموعه‌ی پیچیده‌ای از تحولات است که برخی از نقاطِ جهان را خشک‌تر و گرم‌تر می‌کند، اما برخی مناطقِ دیگر را سردتر یا مرطوب‌تر می‌کند. تحقیقاتِ مختلفِ اخیر این نظریه که تغییرِ اقلیم منجر به نوساناتِ شدیدِ آب و هوایی می‌شود را تقویت می‌کنند: انتشارِ گازهای گل‌خانه‌ای منجر به گرم شدنِ زمین و تغییرِ عواملِ مهمی که بر آب و هوا تأثر می‌گذارند می‌شود. اما چه عواملِ مهمی بر آب و هوا تأثیر می‌گذارند؟
این مطلب توسطِ یک اقلیم‌شناس و فعالِ سیاسی و اجتماعی سرشناس به نام یوهان روک‌اشتروم نوشته شده است. او درباره‌ی اهمیتِ نامه‌ی تعالیمِ پاپ فرانسیس و ارتباطِ تنگاتنگِ آن با جنبش اجتماعی و علمی «اقدامِ برای اقلیم» (climate action) می‌نویسد. نزدیک شدنِ دو نهادِ مذهب و علم اتفاقی نادر، اما میمون است؛ چرا که چالش‌های اجتماعی و زیست‌محیطیِ به وجود آمده در اثرِ توسعه‌ی مدرن آن‌چنان بزرگ و عمیقند که احتمالاً برای حلِ آن‌ها چاره‌ای جز پایان بخشیدن به شکافِ تاریخی دو نهادِ نیرومندِ مذهب و علمِ مدرن وجود ندارد.
جامعه‌ی پاکستان در آستانه‌ی فاجعه‌ای عظیم قرار دارد: کمبودِ آب، کابوسِ دوردستِ بسیاری از جوامعِ جهان، امروز برای پاکستان یک واقعیت بسیار نزدیک است. از لحاظِ حجمِ کل، پاکستان چهارمین نرخِ مصرفِ آب در جهان را دارد. شدتِ مصرفِ آب، به معنای حجمِ آبی که به ازای یک واحد تولیدِ ناخالصِ ملی مصرف می‌شود، در پاکستان بالاترین در جهان است؛ به این معنا که هیچ اقتصادی در جهان نیست که به اندازه‌ی اقتصادِ پاکستان به آب وابسته باشد. اما مصرفِ زیادِ آب در پاکستان وقتی به پیش‌درآمدی برای فاجعه تبدیل می‌شود که آن‌را در کنارِ منابعِ رو به زوالِ آب در این کشور قرار دهیم: از لحاظِ «تنشِ آب» پاکستان رتبه‌ی سوم در جهان را داراست.
دمای میانگینِ سطحِ زمین از ۱۸۸۰ تاکنون نزدیک به یک درجه‌ی سانتی‌گراد افزایش یافته است، پدیده‌ای که به گرمایش جهانی و به تعاقبِ آن تغییر اقلیم شهرت دارد. شواهدِ زیادی وجود دارد که انتشارِ گازهای گل‌خانه‌ای در اثر فعالیت‌های انسان را علتِ بروزِ گرمایش جهانی می‌داند. اما شکاکیون، ضمنِ رد یا کم اهمیت دانستنِ نقشِ انسان در این رابطه، عواملِ طبیعی را دلیلِ اصلی گرمایش جهانی می‌دانند. اما آیا این دلایل می‌توانند افزایش روزافزون دمای سطحی کره‌ی زمین را توضیح بدهند؟ در این نوشته با استفاده از آمار و ارقام و رسمِ چند نمودار ساده نقشِ فرایندهای صنعتی و طبیعی را در گرمایشِ جهانی بررسی می‌کنیم. داده‌های موردِ استفاده در این نمودارها بر اساس یافته‌های یکی از موسسه‌های زیرمجموعه‌ی ناسا گردآوری شده‌اند.