قبل از رواج ساعت‌های شماطه‌دار ارزان، مردمان ساکن کشورهای صنعتی، به خصوص آن‌ها که باید صبح زود در محل‌های کارشان حاضر می‌شدند، چطور از خواب بیدار می‌شدند؟ در این نوشته با یکی از شیوه‌ها آشنا می‌شویم: بیدارکن‌ها. آن‌ها تا اواسط قرن بیستم هنوز در برخی شهرهای بریتانیا وجود داشتند و کارگران سنگین‌خواب را صبح‌ها از خواب بیدار می‌کردند.
آیا توافق حاصل شده در کنفرانسِ پاریس یک دستاورد مهم محسوب می‌شود؟ در حالی‌که اغلبِ سیاست‌مداران، رسانه‌هایِ جریانِ اصلی و حتی سازمان‌هایِ زیست‌محیطی پاسخِ مثبتی به این سوال می‌دهند، نگاه‌هایِ دیگری نیز وجود دارد. در این نوشته با یکی از انتقادی‌ترین مواضع نسبت به توافقِ پاریس و محدودیت‌هایِ ذاتیِ آن آشنا می‌شویم؛ روایتی از سردخاک‌هایِ سیبری، فلوریدایی که زیرِ آب می‌رود، یخسارهایی که فرو می‌پاشند و بحرانی طولانی و عمیق که می‌تواند طومارِ نظامِ اقتصادیِ امروزِ جهان را در هم بپیچد.
اشتباه خواهد بود اگر فکر کنیم تأثیراتِ کربنی که در جو منتشر می‌کنیم به چند دهه یا قرن محدود خواهد شد. مسئولیتِ بینِ‌نسلیِ ما شاملِ آینده‌ای بَس‌دورتر می‌شود که ممکن است به ده‌ها یا صدها هزار سال برسد. این نوشته به مناسبتِ برگزاریِ کنفرانسِ تغییرِ اقلیم در پارس منتشر می‌شود.
نویسنده در این نوشته مدعی می‌شود که ریشه‌ی فروپاشیِ سوریه را باید در زوالِ اقتصادِ این کشور، که به نوبه‌ی خود از پایانِ تدریجیِ منابعِ نفتِ این کشور تأثیر پذیرفته، جستجو کرد. سوریه‌ی مدرن به کمکِ نفتِ خام بنا شده بود و همان نفتِ خام هم نابودش کرد. نویسنده نامِ این پدیده را بیماریِ سوری می‌نامد و این پرسش را مطرح می‌کند که کدام کشور قربانی بعدیِ آن خواهد بود؟
گسترشِ بازارهایِ مالیِ جهانی، به واسطه‌ی عوارضِ متعددی که به همراه می‌آورد، معمولاً از دریچه‌ی شکاکیت و نقد بررسی می‌شود. اما بنیان‌گذارانِ رابین هود، که نامِ یک شرکتِ تعاونیِ مستقر در فنلاند است، علی‌رغمِ این‌که با اغلبِ منتقدانِ نظامِ جهانیِ بازار موافق‌اند ایده‌ای متفاوت را دنبال می‌کنند: چرا عیارانه از خوانِ گسترده‌ی بازارهایِ مالیِ جهانی برایِ مقاصدِ خوب بهره‌برداری نکنیم؟
یک سازمانِ خیریه‌ی بریتانیایی، در گزارشی که اخیراً منتشر کرده است به چالش‌هایِ مربوط به سیستم‌هایِ تأمینِ غذا در ده سالِ آتی می‌پردازد. بنا به این گزارش، حشرات می‌توانند بخشِ مهمی از رژیمِ غذایی مردم در سراسرِ جهان را تشکیل دهند. همچنین آن‌ها جایگزینی سازگار با محیطِ زیست برایِ گوشت هستند.
فرانسه قصد دارد میزانِ کربن ذخیره شده در خاک‌های این کشور را هر سال به میزان چهار در هزار (چهار دهم درصد) افزایش دهد. شاید این عدد به نظرِ شما ناچیز برسد، اما در واقع عددِ بزرگ و جاه‌طلبانه‌ای است. اما کربنِ ذخیره شده در خاک چیست و از چه لحاظ مهم است؟
این مطلب ترجمه‌ی یکی از نوشته‌‌های اوگو باردی استادِ دانشگاه و متخصصِ انرژی‌های نوین در وبلاگش است که رسواییِ اخیرِ فولکس‌واگن را بهانه می‌کند تا به یکی از چالش‌هایِ اساسیِ موتورهای درون‌سوز اشاره کند. او مؤلف چندین کتاب از جمله «محدودیت‌های رشد: بازنگری» نیز هست.
انسانِ پیاده یا سوار بر دوچرخه از لحاظِ مصرفِ انرژی از تمامِ وسایلِ نقلیه‌ی موتوری به مراتب کارآمدتر است. در این نمودار روش‌هایِ مختلفِ آمد و شد از لحاظِ کارآیی مصرفِ انرژی با یکدیگر مقایسه شده‌اند. محورِ افقی مسافتی است که می‌توان یک نفر را با مصرفِ انرژیِ معادلِ یک لیتر بنزین جا به جا نمود. محورِ عمودی روش‌های مختلفِ حمل و نقل را نشان می‌دهد.
ایران مانندِ اغلبِ کشورهای خاورمیانه با بحرانِ عظیمِ آب رو به رو است، اما بنا به گزارشِ سازمانِ منابعِ جهانی، احتمالاً طیِ سه دهه‌ی آینده این بحران بسیار شدیدتر خواهد شد.
پیرامونِ انرژیِ هسته‌ای حرف‌های مثبت و منفیِ زیادی زده می‌شود، اما گروهِ روزافزونی از کارشناسان معتقدند که ریسک‌ها و هزینه‌های این فن‌آوری (در مقایسه با سایرِ گزینه‌های تجدیدپذیرِ تولید انرژی) بیش از اندازه زیاد است. در این نوشته یکی از کارشناسانِ منتقدِ انرژیِ هسته‌ای ایرادهای وارده به آن‌را جمع‌بندی می‌کند.