نقلِقولهای شیادانه
سیاستمداران، شارلاتانها و متاسفانه روزنامهنگاران میتوانند از هر مطلبی سوءاستفاده کنند.
سیاستمداران، شارلاتانها و متاسفانه روزنامهنگاران میتوانند از هر مطلبی سوءاستفاده کنند.
نظام غذایی جوامع صنعتی بر پایهٔ تولیدِ انبوه، توزیعِ جهانی و سردسازیِ مداوم بنا شده است. این نظام به منابع متعددی نیاز دارد و در آن مقدار زیادی غذا تلف میشود. در این نوشته به ویتنام میرویم و نگاهی میاندازیم به فرهنگ غذایی این کشور که در آن به شکلی گسترده از «تخمیر» استفاده میشود. با وجودیکه در مناطق حارّه، غذا با سرعت بیشتری فاسد میشود، اما ویتنامیها غذای خود را اغلب بدون استفاده از یخچال نگهداری میکنند. برای اینکار آنها از «فسادِ کنترلشده» استفاده میکنند. نظامِ غذاییِ غیرمتمرکزِ ویتنام به انرژی کمی نیاز دارد و غذای کمتری را تلف میکند. لازم به یادآوری است که تخمیر در نظام غذایی سنتی ایرانی نیز جایگاه ویژهای دارد.
قبل از رواج ساعتهای شماطهدار ارزان، مردمان ساکن کشورهای صنعتی، به خصوص آنها که باید صبح زود در محلهای کارشان حاضر میشدند، چطور از خواب بیدار میشدند؟ در این نوشته با یکی از شیوهها آشنا میشویم: بیدارکنها. آنها تا اواسط قرن بیستم هنوز در برخی شهرهای بریتانیا وجود داشتند و کارگران سنگینخواب را صبحها از خواب بیدار میکردند.
رادیکالِ حقیقی کیست؟
بسیاری از ما ایرانیان حمامهایِ عمومی را تجربه کردهایم، با اصطلاحاتی نظیرِ «خزینه» یا «دلاک» آشنا هستیم و به شکلی آشنا از اماکنی نظیرِ حمامِ فین در کاشان، حمامِ شیخبهایی در اصفهان، یا حمامِ وکیل در شیراز بازدید میکنیم. نویسنده در این یادداشت به ما یادآوری میکند که هنرِ در حالِ زوالِ استحمامِ عمومی منحصر به ایرانیان نبوده است و شاید بنا به ضرورتهایِ اجتماعی و زیستمحیطی یا بحرانِ آب لازم باشد به احیایِ آن بیاندیشیم و از نابودی روزافزونِ آن جلوگیری کنیم.
طرحِ زیر اثراتِ شخصی نام دارد که توسطِ لوری لیپتن و با الهام از اثرِ مشهورِ هوکوسائی به نامِ موج بزرگ کاناگاوا کشیده شده است.
چطور میتوان جامعه را تغییر داد؟
بیشتر کار کردن، بیشتر پول درآوردنِ، بیشتر خرید کردن.... خوشحالی نزدیک است.
آلیشیا کیز خواننده و ترانهسرای آمریکایی است که ۳۵ میلیون نسخه از آلبوم هایش تاکنون به فروش رفته است: او شخصیتی معروف، موفق و دارایِ جایگاهی ویژه در صنعتِ سرگرمی است. اخیراً آلیشیا تصمیم گرفته دیگر از لوازمِ آرایشی استفاده نکند و این تصمیماش خیلیها را شگفتزده کرده است. اما چرا این تصمیم مهم است؟
اگر به طور روزمره حمام نروید و به استفاده از صابون و شامپو و سایر محصولات شوینده در حمام پایان دهید چه خواهد شد؟
مستند مادرکُشی، به کارگردانیِ کمیلِ سوهانی، نگاهی آسیب شناسانه به وضعیت حکمرانی آب در ایران دارد. این فیلم با رویکردی پژوهشی میکوشد ضمن به تصویر کشیدن مظاهر و نتایج بحران آب، علل مختلف به وجود آمدن این بحران در ایران را بررسی کند. تماشای این فیلم را اکیداً توصیه میکنیم.