علی‌رغم سوابق نه چندان درخشان شرکت «رویال داچ شِل» (Royal Dutch Shell) در نواحی قطبی، هفتهٔ گذشته دولت آمریکا طرح پیشنهادی این شرکت برای اجرای عملیّات حفاری در منطقه‌ای واقع در شمال آلاسکا را (به صورت مشروط) تایید کرد. به نشانهٔ اعتراض، حدود ۲۰۰ «فعالِ کایاک‌سوار»[۱]Kayaktavist بندرگاهِ شهر سیاتل (واقع در شمال غربی خاک اصلی آمریکا) را با قایق‌هایشان اشغال کردند. در این اقدام سمبولیک، این افراد که شامل فعالان محیط زیست، بومیان آمریکایی و شهروندانِ منطقه بودند، دکل حفاری عظیم شرکت شل که قرار است به زودی عازم مناطق قطبی شود را محاصره کردند. آن‌ها با آغاز عملیّات حفاری شرکت شل به منظور استخراج نفت و گاز در مناطق قطبی مخالفند.
اما حرکت این افراد منتقدانی هم دارد. به عنوان مثال، گروهی معتقند که اغلب این فعالان قایق‌سوار ریاکارانی[۲]hypocrite بیش نیستند چرا که به غیر از چند مورد اسثنایی، کایاک‌های آن‌ها از مواد پلاستیکی ساخته شده و پلاستیک از محصولات نفتی است. به عبارت دیگر نمی‌توان از روی یک محصول نفتی با استخراج نفت مخالفت کرد. به علاوه، منتقدان این افراد می‌گویند بسیاری از این فعالان، خود و کایاک‌هایشان را با خودروهای شاسی‌بلند[۳]SUV به سیاتل رسانده‌اند. این خودروها معمولاً سوخت فسیلی مصرف می‌کنند و علاوه بر آن نشان دهندهٔ شیوهٔ زندگی مصرف‌گرا هستند. از دید این منتقدان، مخالفت با استخراج سوخت‌های فسیلی خوب است، اما نباید با ریاکاری همراه باشد. کسی که با استخراج سوخت‌های فسیلی مخالفت می‌کند، در درجهٔ اول باید شیوهٔ زندگی‌اش را به گونه‌ای تغییر دهد که وابستگی آن به سوخت‌های فسیلی به مراتب کمتر از میانگین مصرف در جوامع صنعتی باشد.
گروهی دیگر اما ضمن تأیید این‌که برخی فعالان محیط زیست الگوی مناسبی برای آن‌چه تبلیغش را می‌کنند ارائه نمی‌دهند و چه بسا بعضاً رفتاری ابتذال‌آلود یا ریاکارانه داشته باشند، معتقدند که نمی‌توان اهمیت اعتراض‌های مدنی نظیر آن‌چه کایاک‌سوارها در سیاتل انجام دادند را نادیده گرفت. در جهانی که عمیقاً وابسته به منابع فسیلی است، انتظار این‌که همهٔ کسانی که خواستار کاهش یا توقف استخراج سوخت‌های فسیلی از منطقه‌های بکر کرهٔ زمین هستند، ابتدا شیوهٔ زندگی خود را از سوخت‌های فسیلی پاکسازی کنند منطقی نیست. نتیجهٔ گذاشتن چنین پیش‌نیاز دشواری برای حرکت‌های اعتراضی عملاً به معنای این خواهد بود که بنیهٔ جنبش‌های اعتراض مدنی بیشتر از امروز ضعیف شود. علاوه بر این، این طور انتقاد کردن از شهروندان دغدغه‌مند، عملاً می‌تواند به سود افراد، شرکت‌ها، یا دولت‌های طرفدار مصرف و استخراج و مصرف بیشتر سوخت‌های فسیلی تمام شود.
اما نظر شما به کدام گروه نزدیک‌تر است؟ اقدام کایاک‌سواران معترض را چگونه ارزیابی می‌کنید؟
هدف ما در مجلهٔ یوتوپیا افزایش دانایی عمومی دربارهٔ مشکلات اجتماعی و زیست‌محیطی است. مطالب مجله با عشق انتخاب، ترجمه و منتشر می‌شوند. بهترین و تنها دلگرمی برای ما این است: مطالب ما را بخوانید، درباره‌شان فکر کنید، با ما حرف بزنید! توجه داشته باشید که انتشار مطالب در یوتوپیا به معنای تأییدِ بی‌قید و شرطِ محتوای آن‌ها و یا حمایت از سوابق اجتماعی-سیاسی-فکری به‌وجودآورندگان‌شان نیست.
برخی از ترجمه و ویرایش متن‌های منتشر شده در یوتوپیا توسط گروه ترجمه انجام می‌گیرد.
