تک‌کشتی، تک‌محصولی، تک‌زراعی یا تک‌کاشتی (Monoculture) به نوعی از کشاورزی گفته می‌شود که در آن فقط یک گونه‌ی گیاهی (یا محصول) در مزرعه کشت می‌شود. در مقابل، چندکشتی یا چندمحصولی (polyculture) قرار دارد که بیش از یک گونه‌ی گیاهی (یا محصول) به طورِ همزمان و در یک مزرعه کشت می‌شوند. تک‌کشتی به صورتِ گسترده در کشاورزیِ صنعتیِ مدرن به کار می‌رود و اگر چه منجر به افزایشِ کارایی کشت و برداشت شده است، اغلب با مشکلاتِ عمیقی نظیرِ افزایشِ بروزِ آفات و بیماری‌ها، افزایشِ مصرفِ کودهای شیمیایی و سمومِ گیاهی و کاهشِ تنوعِ ژنتیکی و زیستی رو به روست.
نسخهٔ قابل چاپهدف ما در مجلهٔ یوتوپیا افزایش دانایی عمومی دربارهٔ مشکلات اجتماعی و زیست‌محیطی است. مطالب مجله با عشق انتخاب، ترجمه و منتشر می‌شوند. بهترین و تنها دلگرمی برای ما این است: مطالب ما را بخوانید، درباره‌شان فکر کنید، با ما حرف بزنید! توجه داشته باشید که انتشار مطالب در یوتوپیا به معنای تأییدِ بی‌قید و شرطِ محتوای آن‌ها و یا حمایت از سوابق اجتماعی-سیاسی-فکری به‌وجودآورندگان‌شان نیست.
من در حوزهٔ مدیریت و مهندسی محیطی تحقیق و تدریس می‌کنم: چطور می‌توان کارآیی سیستم‌های شهری و صنعتی را از طریق مطالعهٔ سیستمی، ایجاد پیوندهای موثر بین آن‌ها و مدیریت بهتر پسماندها افزایش داد و ظرفیت‌ها و امکان‌های مختلف را ارزیابی نمود؟ در این حوزه سعی می‌کنم یک عمل‌گرا و ارائه‌دهندهٔ راه‌حل باشم. در پس‌زمینهٔ مطالعاتی‌ام علاقمند به تاریخ، مدرنیت، و شناخت و نقد قطعیت‌ها و اسطوره‌های معاصر هستم. در این حوزه سعی می‌کنم ارائه‌دهندهٔ پرسش‌های رادیکال و دشوار باشم. پیش از این، حدود هشت سال در صنایع بین‌المللی نفت و گاز در ایران و برخی کشورهای حاشیهٔ خلیج‌فارس کار کرده بودم.