استیو کاتز، پویانما و تصویرگرِ مقیمِ بریتانیاست که در آثارش برخی جلوه‌های نامطلوبِ جامعهی مدرن نظیرِ طمع، مصرف‌گراییِ کالا و خدمات، غذاهای آماده و با کیفیتِ نازل، تخریبِ محیطِ زیست، اعتیاد به تلفن‌های همراه و تلویزیون و اینترنت و استثمارِ حیوانات را به تصویر می‌کشد. در این مطلب چند نمونه از کارهای او شاملِ طرح و پویانمایی معرفی شده‌اند.
انیمیشن کوتاه و زیبای «آبوئه‌لا گریلو» ساختهٔ «دنیس چاپون» و محصول کشور دانمارک است. این فیلم دربارهٔ کشور بولیوی، دسترسی به آب، جهانی شدن، فساد، حقوق مردم و محافظت از منابع طبیعی است. آبوئه‌لا گریلو سمبل منابع آب و سایر منابع طبیعی است: هر بار که آواز می‌خواند، باران می‌بارد. در آغاز فیلم، «آبوئه‌لا گریلو» که در افسانه‌های سرزمین‌های کم ارتفاع بولیوی به معنای «مادربزرگ زنجره» و در واقع اشاره‌ای به یک خوانندهٔ معاصر بولیویایی است، از سرزمین‌های کم ارتفاع طرد می‌شود. سپس راهی شرقِ کوهستان‌های آند شده و در مسیر با لاماها خوش و بش می‌کند و از فروشنده‌ای خیابانی نوشیدنی دریافت می‌کند.... اما بهتر است باقی داستان را در خود انیمیشن ببینید! تصویرپردازی به کار گرفته‌شده در این انیمیشن برانگیزاننده و نوستالژیک است و اشاره‌های ریز و درشت بسیاری نیز به فرهنگ بولیوی دارد. اگر چه در آوازهای زمینه کلمه‌هایی به کار برده می‌شود، اما تأکید روی واژه‌ها نیست که در مجموع به موسیقی و تصویر کیفیتی جهانی می‌دهد.