«کهنهگی عمدی»، «کهنهگی تعمدی»، «کهنهگی برنامهریزی شده» یا «کهنهگی پیشساخته» (planned obsolescence)، عبارت است از خط مشی برنامهریزی یا طراحی فراوردهای با عمر مفید محدود تا آنکه پس از مدت معیّنی کهنه شود، یعنی از مد یا از کار بیفتد. کهنهگی عمدی میتواند برای سازندگان سودمند باشد چرا که مصرف کنندگان وادار میشوند برای ادامهٔ استفاده از فراوردهٔ مورد نظر باز آنرا از همان سازنده (به شکل قطعات یدکی یا مدل تازهتر) یا از یکی از رقبایش بخرند که او نیز ممکن است همان مشی کهنگی عمدی را برگزیده باشد.
از دید یک صنعت، کهنهگی عمدی انگیزهایست برای افزایش تقاضا. زیرا خریداران را تشویق میکند که اگر میخواهند فراوردهٔ مورد نظرشان همچنان کار کند زودتر به خرید مجدد آن اقدام ورزند. کهنهگی عمدی در بسیاری از فراوردهها و محصولات صنعتی به کار گرفته میشود. ولی این سیاست ممکن است موجب واکنش مصرفکنندگانی شود که در مییابند سازندهای برای کهنه شدن سریعتر فرآوردهاش سرمایهگذاری کرده است. محاسبات کهنهگی برنامهریزی شده میتواند بر تصمیمگیری یک شرکت در مورد طراحی یک فراورده تاثیر بگذارد. یک شرکت ممکن است ارزانترین قطعاتی را به کار گیرد که با طول عمر برآورد شدهٔ فراوردهٔ مورد نظر مطابقت داشته باشد.
هدف ما در مجلهٔ یوتوپیا افزایش دانایی عمومی دربارهٔ مشکلات اجتماعی و زیستمحیطی است. مطالب مجله با عشق انتخاب، ترجمه و منتشر میشوند. بهترین و تنها دلگرمی برای ما این است: مطالب ما را بخوانید، دربارهشان فکر کنید، با ما حرف بزنید! توجه داشته باشید که انتشار مطالب در یوتوپیا به معنای تأییدِ بیقید و شرطِ محتوای آنها و یا حمایت از سوابق اجتماعی-سیاسی-فکری بهوجودآورندگانشان نیست.
من در حوزهٔ مدیریت و مهندسی محیطی تحقیق و تدریس میکنم: چطور میتوان کارآیی سیستمهای شهری و صنعتی را از طریق مطالعهٔ سیستمی، ایجاد پیوندهای موثر بین آنها و مدیریت بهتر پسماندها افزایش داد و ظرفیتها و امکانهای مختلف را ارزیابی نمود؟ در این حوزه سعی میکنم یک عملگرا و ارائهدهندهٔ راهحل باشم. در پسزمینهٔ مطالعاتیام علاقمند به تاریخ، مدرنیت، و شناخت و نقد قطعیتها و اسطورههای معاصر هستم. در این حوزه سعی میکنم ارائهدهندهٔ پرسشهای رادیکال و دشوار باشم. پیش از این، حدود هشت سال در صنایع بینالمللی نفت و گاز در ایران و برخی کشورهای حاشیهٔ خلیجفارس کار کرده بودم.