انقراض دایناسورها
دایناسورها قبل از انقراض چه می‌گفتند؟!
مسئولیت تو چه می‌شود؟
دیوارهای بلندِ این تمدن به ظاهر «جهانی» شاید بتوانند سرعتِ حرکتِ آواره‌های سوری را کم کنند یا شاید بتوانند به کلی مانع از ورودِ آن‌ها به خانه‌های امروز امنِ ما شوند، اما هیچ دیواری نمی‌تواند جلویِ جسدِ کودکِ سوری را بگیرد. هیچ دریایی آن‌قدر عمیق نیست که بتواند جسدِ کودکِ سوری را در بر گیرد و دم بر نیاورد. جسدِ کودکِ سوری از جغرافیایِ جدیدی سخن می‌گوید. جغرافیایی «جهانی‌سازی شده» که کودکِ آواره‌ی سوری در آن جایی ندارد، اما جسدش از فرازِ دریاها و دیوارها عبور می‌کند؛ از مقابلِ دوربین‌ها می‌گذرد، در قلب‌های تک‌تک‌مان می‌نشیند و بی‌صدا می‌پرسد: مسئولیتِ تو چه می‌شود؟
یک ماهی بزرگ و یک شهرِ بزرگ روی شکمِ آن
پیدایشِ گونه‌های انسان‌نما بر زمین به چند میلیون سال پیش باز می‌گردد. تمدن‌های بشری چندین هزار سال است که بر کره‌ی زمین ظاهر شده‌اند. با این‌حال، مفهومِ مدرنِ پیشرفت (progress) فقط چند صدسال قدمت دارد که در مقایسه با تاریخِ انسان لحظاتی بیش نیست. اگر بخواهید مفهوم مدرنِ پیشرفت را به «تصویر» بکشید چطور این‌کار را خواهید کرد؟ طبعاً بسته به سلیقه و جهان‌بینی‌تان ابعادِ مختلفی از این مفهوم را برای مصور کردن انتخاب خواهید کرد. طرحِ زیر «شهری بزرگ بر فرازِ یک ماهیِ بزرگ» نام دارد که همان‌طور که از نامش پیداست شهری مدرن را نشان می‌دهد که روی شکمِ یک ماهی بزرگ بنا شده است. اما چطور این طرح می‌تواند تصویری از پیشرفتِ مدرن باشد؟