تأکید بر افزایشِ کاراییِ انرژی به معنای قطعی شمردنِ شیوهٔ زندگیِ معاصر است. اما اگر بخواهیم به شکلی معنادار با چالش‌هایِ بزرگِ معاصر، نظیرِ تغییر اقلیم یا وابستگی به سوخت‌های فسیلی رو‌به‌رو شویم، ضروری است که شیوهٔ کنونیِ زندگیِ مدرن را متحول سازیم. در این نوشته چندین نقدِ مهم که بر سیاست‌هایِ مبتنی بر افزایشِ کاراییِ انرژی وارد است بررسی می‌شود.
این مطلب توسطِ یک اقلیم‌شناس و فعالِ سیاسی و اجتماعی سرشناس به نام یوهان روک‌اشتروم نوشته شده است. او درباره‌ی اهمیتِ نامه‌ی تعالیمِ پاپ فرانسیس و ارتباطِ تنگاتنگِ آن با جنبش اجتماعی و علمی «اقدامِ برای اقلیم» (climate action) می‌نویسد. نزدیک شدنِ دو نهادِ مذهب و علم اتفاقی نادر، اما میمون است؛ چرا که چالش‌های اجتماعی و زیست‌محیطیِ به وجود آمده در اثرِ توسعه‌ی مدرن آن‌چنان بزرگ و عمیقند که احتمالاً برای حلِ آن‌ها چاره‌ای جز پایان بخشیدن به شکافِ تاریخی دو نهادِ نیرومندِ مذهب و علمِ مدرن وجود ندارد.
طرحی از یک هنرمند فلسطینی به نام خلیل رباح که ساکن رام‌آلله واقع در کرانه‌ی باختری رود اردن است. او در این طرح ناو هواپیمابری را تصویر کرده که سطح آن به مزرعه تبدیل شده است.