متنِ زیر ترجمه‌ی یکی از یادداشت‌هایِ به یاد ماندنی و زیبایِ هرمان هسه است که در کتابِ «درختان: بازتاب‌ها و شعرها» منتشر شده است. متنِ اصلی به زبانِ آلمانی است، ولی متنِ زیر از نسخه‌ی انگلیسی ترجمه شده که جهتِ مقایسه در انتهایِ این نوشته قید کرده‌ایم.
یک هنرمند مفهومی اسکاتلندی به نام کِی‌تی پَترسون برای خلقِ یکی از آثارِ هنری‌اش دست به اقدامی غیرمتعارف زده است. او قصد دارد کتاب‌خانه‌ای در آینده درست کند؛ کتاب‌خانه‌ای که کتاب‌هایش از درخت‌هایی که در سال ۲۰۱۴ کاشته شده‌اند تولید خواهند شد و متنِ آن‌ها در سال‌های آینده نوشته می‌شود اما تا یک قرنِ دیگر خوانده نخواهد شد. جوهرِ این پروژه «رویاندنِ کتاب» است؛ که با همکاری درخت‌ها، مولف‌ها و هنرمندان انجام می‌شود.
اگر درخت‌ها سیگنال‌های وای‌فای (Wi-Fi) منتشر می‌کردند، حتماً تعدادِ زیادی درخت می‌کاشتیم؛ آن‌قدر که شاید می‌توانستیم دنیایی که برای خودمان ساخته‌ایم را هم نجات دهیم. اما افسوس که درخت‌ها فقط اکسیژنی را که تنفس می‌کنیم تولید می‌کنند.
یک جامعه وقتی رشد می‌کند که پیرانش نهالهایی بکارند که مطمئنند هرگز زیر سایهشان نخواهند نشست. (ضربالمثل یونانی)
طرحی از یک هنرمند فلسطینی به نام خلیل رباح که ساکن رامآلله واقع در کرانهی باختری رود اردن است. او در این طرح ناو هواپیمابری را تصویر کرده که سطح آن به مزرعه تبدیل شده است.