اگر چنین ساده می‌بود! اگر فقط انسان‌های شروری وجود می‌داشتند که حیله‌گرانه کارهای بد می‌کردند! در این صورت کافی بود آن‌ها را از باقی‌مان جدا کنیم و از بین ببریم. اما خطی که خوبی را از بدی تفکیک می‌کند از درون قلب تک‌تک انسان‌ها عبور می‌کند؛ و چه کسی حاضر است بخشی از قلب خودش را نابود کند؟—الکساندر سولژنتسین، مجمع‌الجزایر گولاک
استیو کاتز، پویانما و تصویرگرِ مقیمِ بریتانیاست که در آثارش برخی جلوه‌های نامطلوبِ جامعهی مدرن نظیرِ طمع، مصرف‌گراییِ کالا و خدمات، غذاهای آماده و با کیفیتِ نازل، تخریبِ محیطِ زیست، اعتیاد به تلفن‌های همراه و تلویزیون و اینترنت و استثمارِ حیوانات را به تصویر می‌کشد. در این مطلب چند نمونه از کارهای او شاملِ طرح و پویانمایی معرفی شده‌اند.
انسانِ پیاده یا سوار بر دوچرخه از لحاظِ مصرفِ انرژی از تمامِ وسایلِ نقلیه‌ی موتوری به مراتب کارآمدتر است. در این نمودار روش‌هایِ مختلفِ آمد و شد از لحاظِ کارآیی مصرفِ انرژی با یکدیگر مقایسه شده‌اند. محورِ افقی مسافتی است که می‌توان یک نفر را با مصرفِ انرژیِ معادلِ یک لیتر بنزین جا به جا نمود. محورِ عمودی روش‌های مختلفِ حمل و نقل را نشان می‌دهد.
گونه‌ی انسان توانایی‌های شگفت‌انگیزی دارد، اما بدونِ شک نقاطِ ضعف بسیاری نیز دارد. اجازه دهید شرحِ این نقطه‌ضعفِ بزرگ را نه از زبانِ یک فلیسوف، زیست‌شناس یا روان‌شناس، بلکه از زبانِ یک فیزیک‌دان بشنویم. او این نقطه ضعف را به رشدِ نمایی بی‌وقفه، نظیرِ آن‌چه در اقتصادِ قرنِ اخیر و تا به امروز شاهدش بوده‌ایم متصل می‌کند. آلبرت بارتلت با ارائهٔ مثالی ساده و آموزنده نشان می‌دهد که منابعی که در دسترس ما قرار دارند حتی اگر بسیار زیاد به نظر برسند محدود هستند و رشد نمایی مصرف آن‌ها می‌تواند به شکلی غیرمنتظره به زوال‌شان منجر شود و ما را غافل‌گیر نماید. این مطلب را می‌توانید به صورت فایل صوتی نیز بشنوید.
و از طریقِ چشم‌های ماست که جهان خود را تجسم می‌کند. از طریقِ گوش‌های ماست که جهان به هارمونی‌هایش گوش می‌دهد. ما شاهدانی هستیم که جهان به واسطه‌‌ی آن‌ها از شکوه و بزرگی خود آگاه می‌شود. آلن واتس (Alan Watts)
نقل قول کوتاه از توماس مور، شاعر ایرلندی قرن نوزدهم دربارهٔ زنده بودن زمین.