هتلِ پنج ستاره یا پنج میلیارد ستاره؟ کدام مجللتر است؟
هتلِ پنج ستاره یا پنج میلیارد ستاره؟ کدام مجللتر است؟
هتلِ پنج ستاره یا پنج میلیارد ستاره؟ کدام مجللتر است؟
نتیجهی یک نظرسنجی که توسطِ موسسهی سنجشِ افکارِ عمومی دانشگاهِ مینهسوتای آمریکا انجام شده نشان میدهد که اکثریتِ پاسخدهندهها از اینکه موضوعهای بسیار ساده و بدیهی را به افرادِ احمق حالی کنند خسته شدهاند و به این نتیجه رسیدهاند که در آینده به کلی قیدِ بحث کردن و متقاعد کردن این نوع آدمها را بزنند. (نوشتهی طنزآمیز)
چند روز پیش، دادگاهی در هلند دولت این کشور را موظف کرد که تا سال ٢٠٢٠ میزانِ انتشارِ گازهای گلخانهای در این کشور را دستکم به میزانِ یک چهارم کاهش دهد. حکمِ دادگاه با شکایتِ فعالانِ محیط زیست هلند صادر شده است. استدلالِ اصلیِ آنها این بود که دولت برای محافظت از شهروندان در مقابل آثار تغییراتِ اقلیمی مسئول است. دادگاه این استدلال را قبول کرده و گفته است که دولت برای محافظت از شهروندان و بهبود وضعیت محیط زیست وظیفه دارد و با توجه به شدت و وخامت تغییرات اقلیمی باید اقدامات بیشتری برای کاهش گازهای گلخانهای انجام شود. اما چرا این حکم ارزشی تاریخی دارد و بسیار مهم است؟
آیا شستن قاشق و چنگال بعد از مصرف دشوارتر از مراحلِ لازم برای تولید و توزیعِ و مدیریتِ پسماند قاشق و چنگال پلاستیکی یکبار مصرف است؟
به مناسبتِ انتشارِ «نامهی تعالیمِ پاپ» دربارهی ضرورتِ اقداماتِ انقلابی در قلبها و ذهنهایمان برای رویارویی با چالشهای زیستمحیطی و به ویژه پدیدهی تغییر اقلیم، سه نقلِ قول از متنِ نامهی تعالیم را به صورت اسلاید منتشر میکنیم.
معمولاً کلیسای کاتولیک و رهبران مذهبی برجستهی آنرا به عنوان چهرههایی محافظهکار و اصولگرا میشناسیم. اما پیشنویسِ متن «نامهی تعالیمِ پاپ» که توسط پاپ فرانسیس نوشته شده و قرار است به زودی منتشر شود، نشان میدهد که موضعِ نهاد کلیسا نسبت به پدیدهی گرمایشِ زمین و تغییر اقلیم از موضعِ بسیاری از بنگاههای سیاسی، اقتصادی و صنعتی جهان «انقلابیتر» و «اخلاقیتر» است. صدور این بیانیهی انقلابی توسط یکی از مهمترین رهبرانِ مذهبی جهان اتفاقی بسیار کلیدی است که میتواند نهادهای قدرتمندی را که مبارزه با پدیدهی تغییر اقلیم را به زیان خود میبینند تضعیف کند و گفتگوهای جهانی پیرامونِ پدیدهی تغییرِ اقلیم را دگرگون کند.
در این نوشته با یک پروژهی خلاقانه و بلندپروازانه در عرصهی بازیهای کامپیوتری به نام «اکو» (ECO) آشنا میشویم. ایدهی این بازی ساده و در عین حال بسیار جذاب است: هدفِ بازیگران توسعهی تمدنشان و در عین حال همکاری با یکدیگر برای محافظت از اکوسیستمِ زمین و جلوگیری از نابودی کل جهان است. در این بازی، رقبا نه تنها باید تمدنِ خود را تقویت کنند بلکه باید بتوانند راهی برای همکاری با هم پیدا کنند؛ در غیر اینصورت همه نابود خواهند شد.
صخرههای مرجانی (coral reef) که از کهنسالترین و متنوعترین اکوسیستمهای موجود در کرهی زمین محسوب میشوند در سراسر جهان در حال از بین رفتن و مرگ هستند. خانم کورتنی ماتیسون (Courtney Mattison) زیبایی و اهمیت صخرههای مرجانی را در آثار خودش که سفالهایی دستساز در مقیاس بزرگ هستند نشان میدهد. این آثار تحت عنوان «دریاهایمان تغییر میکنند» (Our Changing Seas) عرضه میشود.
حتماً این اصطلاح را شنیدهاید که میگوید «کسی که خوابیده را میشود بیدار کرد، اما کسی که خودش را به خواب زده خیر!». این را برای توصیف کسی به کار میبرند که در وضعیتِ «انکار» قرار گرفته یا اصطلاحاً «انکارگرا» (denialist) است. انکارِ واقعیتِ نامطلوبی که پیش روی ما قرار دارد یک خصوصیت انسانی است که فایق آمدن بر آن ساده نیست. در همین رابطه به نقلِ قولی از «اپتون سینکلر» (Upton Sinclair) نویسنده، روزنامهنگار، فعال سیاسی و برندهی جایزه پولیتزر آمریکایی توجه کنید: اگر دستمزد فردی به نفهمیدن امری وابسته باشد، فهماندن آن امر به او بسیار دشوار است![۱]It is difficult to get a man to understand something, when his salary depends upon his not understanding it! — Upton Sinclair اسلاید بالا را با فرمت PDF دریافت کنید. گروه ترجمهبرخی از ترجمه و ویرایش متنهای منتشر شده در یوتوپیا توسط گروه ترجمه انجام میگیرد. It is difficult to get a man to understand something, when his salary depends upon his not understanding it! — Upton Sinclair ↩
این مقاله نوشتهی «جیانلوکا سرا»، فعال محیط زیست و محقق است. او بین سالهای ۲۰۰۰ تا ۲۰۱۱ از طریق سازمانهای بینالمللی مختلف در سوریه شاغل بوده و دولت سوریه را در پیشبرد برنامههای حفاظت از محیط زیست یاری میکرده است. او معتقد است که جنگ داخلی در سوریه نتیجهٔ گسترش بیابان و تخریب اکولوژی شکنندهٔ دشتهای سوریه است. فرایندی که از ۱۹۵۸ یعنی زمانی که دروازهی «سرزمینهای مشترکِ متعلق به قبایل بادیهنشین» به روی چرای نامحدود دامها گشوده شد، آغاز گردید. این امر نه تنها به فروپاشی اکوسیستم منطقه انجامید، بلکه نهایتاً منجر به تخلیهی منابع آب و از میان رفتن کشاورزی منطقههای وسیعی از سوریه نیز شد. شکستِ دولت سوریه در یافتن راهکاری برای جلوگیری از این روند تخریبی، در نهایت به آشوب اجتماعی و جنگ داخلی انجامید.
هانس روسلینگ که تسلط ویژهای در ارائهی شیوا و سادهفهم مطالب دارد، دربارهی آوارههای سوریه و سیاستهای اتحادیهی اروپا که پناه جستن به کشورهای اروپایی را دشوار میکند توضیح میدهد. ویدئو دارای زیرنویس فارسی است که میتوانید آنرا از داخل نمایشگر یوتیوب فعال کنید.