[latexpage]
«هوپرورش»، «خورِگی»، «تجمیع غذا»، «اوتریفیکاسیون»، «غنی شدن [آب]» یا «انباشتگی خوراک آبی» (Eutrophication) پاسخ اکوسیستم‌های آبی نسبت به افزایش بیش از حد موّاد مغذی (nutrients) مانند فسفر یا نیتروژن در آن‌هاست. اغلب این مواد مغذّی از طریق راه یافتن مازاد کودهای شیمایی که در کشاورزی استفاده می‌شود و یا پساب ( (مانند فاضلاب شهری) وارد آب می‌شوند.
[در کنار اکسیژن و کربن و هیدروژن] دو عنصر نیتروژن و فسفر از عناصر مغذی مهم برای رشد گیاهان و اغلب موجودات زنده‌ٔ دیگر محسوب می‌شوند. منتها دسترسی موجودات زنده به نیتروژن و فسفری که قابل استفاده توسط آن‌ها باشد [نقش غذایی بازی کند] محدودتر است. به ویژه فسفر که برخلاف سایر عناصر ذکر شده، در طبیعت کمتر یافت می‌شود. به همین دلیل افزایش شدید میزان فسفر و نیتروژن در آب‌ها با افزایش سریع رشد گیاهان همراه است که اثرات متعددی بر اکوسیستم‌های آبی می‌گذارد. به عنوان مثال، کاهش تنوّع زیستی و عوض شدن توازن بین گونه‌‌ای (و احتمالاً افزایش حضور گونه‌های مهاجم) از نتایج بروز پدیدهٔ هوپرورش یا خورگی است.
هدف ما در مجلهٔ یوتوپیا افزایش دانایی عمومی دربارهٔ مشکلات اجتماعی و زیست‌محیطی است. مطالب مجله با عشق انتخاب، ترجمه و منتشر می‌شوند. بهترین و تنها دلگرمی برای ما این است: مطالب ما را بخوانید، درباره‌شان فکر کنید، با ما حرف بزنید! توجه داشته باشید که انتشار مطالب در یوتوپیا به معنای تأییدِ بی‌قید و شرطِ محتوای آن‌ها و یا حمایت از سوابق اجتماعی-سیاسی-فکری به‌وجودآورندگان‌شان نیست.