سوزاندن سوخت‌های فسیلی مانند نفت، زغال سنگ یا گاز طبیعی منجر به انتشار گاز دی اکسید کربن در جو زمین می‌شود. افزایش میزان این گاز در جو زمین به پدیده‌ای به نام «گرمایش جهانی» کمک می‌کند: دی اکسید کربن یک گاز گلخانه ای است و «اثر گلخانه ای» باعث گرم‌تر شدن جو زمین می‌شود.
اما گرم‌تر شدن زمین تنها عارضه‌ای نیست که بر اثر افزایش دی اکسید کربن در جو با آن مواجه می‌شویم. افزایش انتشار گاز دی اکسید کربن به جو زمین باعث حل شدن بیشتر این گاز در آب اقیانوس‌ها می‌شود که آن را اسیدی‌تر می‌کند. درست است که میزان اسیدی تر شدن آب اقیانوس‌ها به نظر ناچیز می‌رسد اما همین میزان ظاهرا اندک می‌تواند زندگی گونه‌های دریایی مانند مرجان‌ها و بعضی انواع پلانکتون‌ها که دارای اسکلت آهکی (کربنات کلسیم) هستند را با چالش جدی رو به رو کند.
همان‌طور که در تصویر مشاهده می‌کنید افزایش اسیدیته و دمای آب تنوع زیستی اکوسیستم زیر آب را کاهش می‌دهد. مقاله‌ی زیر که در نشریه نیچر منتشر شده به تاثیرات اسیدی شدن آب اقیانوس ها بر جانوران دریایی که دارای پوسته می پردازد (دریافت PDF):
Orr, J.C., Fabry et al., 2005. Anthropogenic ocean acidification over the twenty-first century and its impact on calcifying organisms. Nature 437, 681–۶۸۶٫ doi:10.1038/nature04095.
هدف ما در مجلهٔ یوتوپیا افزایش دانایی عمومی دربارهٔ مشکلات اجتماعی و زیست‌محیطی است. مطالب مجله با عشق انتخاب، ترجمه و منتشر می‌شوند. بهترین و تنها دلگرمی برای ما این است: مطالب ما را بخوانید، درباره‌شان فکر کنید، با ما حرف بزنید! توجه داشته باشید که انتشار مطالب در یوتوپیا به معنای تأییدِ بی‌قید و شرطِ محتوای آن‌ها و یا حمایت از سوابق اجتماعی-سیاسی-فکری به‌وجودآورندگان‌شان نیست.
برخی از ترجمه و ویرایش متن‌های منتشر شده در یوتوپیا توسط گروه ترجمه انجام می‌گیرد.
