اولین طنین‌ها
اولین صدایی که در دستگاهِ شنوایی تازه شکل‌گرفته‌‌مان طنین می‌اندازد آهنگِ تپشِ خونِ مادرمان است که در شریان‌ها و سرخ‌رگ‌های او جریان دارد. همه‌ی تخمک‌هایی که یک زن در سراسرِ عمرش در تخمدان‌هایش حمل می‌کند، هنگامی شکل گرفته‌اند که او جنینی چهار ماهه در رحمِ مادرش بوده است. این یعنی ما حیاتِ سلولی‌مان را به عنوان یک تخم در رحمِ مادربزرگ‌مان آغاز می‌کنیم. هر کدام از ما پنج ماه را در رحمِ مادربزرگ‌مان سپری کرده‌ایم. ما با ریتمِ خونِ مادرمان هم‌خوان می‌شویم، قبل از این‌که او خود متولد شده باشد... ما با آن ریتمِ ازلی می‌رقصیم، قبل از آن‌که گوش‌هایی برای شنیدن داشته باشیم... ما با ریتمِ خونِ مادرمان به شوق می‌آییم قبل از آن‌که او خود متولد شده باشد. و این تپش، ریسمانی از جنسِ خون است که ما را از طریقِ مادربزرگ‌هایمان به دوردست‌های تاریخ، به اولین مادر متصل می‌کند. -- لِین رِدموند
